1966

Op 15 september 1966 presenteerde het zogeheten initiatiefcomité D'66, bestaande uit 37 personen, in het Haagse perscentrum Nieuwspoort zijn Appèl aan iedere Nederlander die ongerust is over de ernstige devaluatie van onze democratie. ‘Zeer geachte medeburger’, zo luidde de aanhef, ‘dit appèl wordt tot u gericht door een groep landgenoten… Wij zijn van mening dat ons staatsbestel bedroevend functioneert.’ Het Appèl was het resultaat van een aantal bijeenkomsten van het comité in het voorjaar en de zomer van 1966 in Amsterdam – de stad die halverwege de tumultueuze jaren zestig het toneel was van de protesten van de anarchistische protestbeweging Provo. Veel jongeren ervaarden de verzuilde maatschappij, het verouderde politieke bestel en de geringe mogelijkheden tot individuele zelfontplooiing als ouderwets en beklemmend. Democratisering van politiek, bestuur en samenleving kon naar hun overtuiging Nederland vernieuwen – en daarover ging het Appèl. Om de parlementaire democratie te vitaliseren moest de burger meer invloed krijgen: door de rechtstreekse verkiezing van de minister-president en de verkiezing van de Tweede Kamer op basis van een districtenstelsel.